[Column] Michiel Veugelers: 1984

In de jaren tachtig was het bioscoopbezoek dramatisch laag door de komst van een noviteit: de videorecorder. Ken je ze nog, V2000, VHS of Betamax? Je kon naar een videotheek gaan (Videoland had toen een andere betekenis dan de huidige streamingdienst van RTL), huurde een videoband en daarmee kon je thuis een film kijken op je eigen televisie vanaf je eigen bank, door die band in de videorecorder te doen en op Play te drukken.

Je hoefde de deur niet meer uit. Wel de band netjes terugspoelen en de volgende dag weer inleveren bij de videotheek om een boete te voorkomen. Naar de bioscoop ging je alleen voor de echt grote films en dan vaak als uitje met vrienden of familie. De rest keek je thuis.

Er kwam een groot aanbod van films die we nu camp of cult zouden noemen, vaak gebaseerd op een populair genre of thema in de bioscoop. Wie kent ze niet, de bad movies we love, pareltjes in de jaren tachtig die je met je vrienden thuis op de bank keek; Critters, Attack of the Killer Tomatoes, Re-Animator of Alligator om er maar een paar te noemen. En natuurlijk het gehele oeuvre van Jean-Claude van Damme en Steven Seagal.

Pure jarentachtignostalgie. Voor kwaliteit ging je naar de bioscoop, pulp keek je thuis. Het genre waar de Netflixhit Stranger Things op is gebaseerd, zeg maar.

1984

Misschien is het al anderhalf jaar geleden, de eerste trailers van Wonder Woman 1984 verschenen in de bioscoop en op internet. Het langverwachte vervolg op de DC-bioscoophit Wonder Woman, de eerste superheldenfilm met een vrouw in de hoofdrol. Een commercieel succes en een 7,4 score op IMDB.com. Onze eigen Doutzen Kroes had weer een klein rolletje. De overleden lover van Wonder Woman Steve (Chris Pine) was ook te zien in die trailer. Hoe kan dat? Het verhaal speelt zich verrassend genoeg af in 1984. Dus net als in die serie Stranger Things: veel beenwarmers, neonkleuren, hanenkammen, schoudervullingen en getoupeerd haar, want zo zagen we eruit in de jaren tachtig.

Maar de release van de film werd keer op keer uitgesteld door een wereldwijde pandemie waardoor iedereen verplicht binnen moest blijven. De bioscopen sloten, gingen met beperkingen open en weer terug dicht bij iedere volgende golf. Uiteindelijk is de film in Nederland te zien bij Pathé Thuis voor 9,99 euro. Dus net als in de jaren tachtig thuis voor de buis.

Geen 3D of 4DX, geen Dolbyzaal, geen megascherm, geen popcorn, kortom: geen bioscoopervaring. Vroeger heette dat straight to video wat synoniem was voor cult, slecht of een B-film. En dat was ook mijn ervaring met WW1984 (een 5,4 score op IMBD.com). Door het steeds uitstellen van de film waren de verwachtingen heel hooggespannen en voelde de film tegelijkertijd een beetje stoffig aan, alsof deze letterlijk al een paar jaar op de plank had gelegen. En niet alleen de look and feel waren uit de jaren tachtig, ook de karakteropbouw, het plot en de special effects leken op de televisie thuis zo uit de jaren tachtig afkomstig.

Was de ervaring anders geweest als we WW1984 wel op de oorspronkelijke premièredatum meteen in de bioscoop hadden kunnen kijken? Dan was het nog steeds geen meesterwerk, maar dan was je dat na een halve dag vergeten en ging je snel naar de volgende blockbuster kijken (No Time to Die?). Maar wat zijn nu de opties?

1984

Wikipedia: “1984 is een dystopische toekomstroman van de Britse schrijver George Orwell en gepubliceerd in 1949. Orwell presenteert in dit boek zijn visie op de westerse wereld anno 1984. Het is een waarschuwing tegen totalitaire regimes. Orwell beschrijft een staat waarin de overheid elk aspect van het menselijk leven bewaakt en controleert. Het hoofdpersonage, de timide Winston Smith, poogt hiertegen te rebelleren, maar ondervindt dat de macht van de regering verder reikt dan hij zich had kunnen voorstellen. In de strijd tegen de Partij en Big Brother gaat de enkeling kansloos ten onder.”

Nu wil ik dat totalitaire regime uit Orwells roman absoluut niet vergelijken met de huidige coronamaatregelen van onze regering. Volgens mij zijn er nog geen kinderen geweest die hun ouders hebben verraden aan de politie omdat ze meer dan één gast ontvingen of na 22:00 uur thuiskwamen. Maar hoe kunnen we straks weer normaal naar de bioscoop? Hebben we een app met het resultaat van een sneltest of ontvangen vaccinaties nodig? Big Brother is watching you!

Hoelang houden de bioscopen en filmproducenten het vol? De recente Nederlandse romcom-parel Just Say Yes met Yolanthe en Jim, (IMDB.com score 4,4) verruilde ook al de bioscoop voor een première op Netflix, om het toch al niet beste filmaanbod daar omhoog te halen. Het is prima dat met deze film geen bioscoopbezoekers zijn lastiggevallen, maar net als in de jaren tachtig willen we wel weer echte kwaliteit in de bioscoop beleven.

Dus hopelijk kunnen de bioscopen en filmsets snel weer open en laten we 1984 voor wat het is. Laten we onze blik op de toekomst richten! In 2022 wil ik de genomineerden voor een Oscar namelijk gewoon weer in de bioscoop gezien hebben!

---

Michiel Veugelers is marketingcommunicatiemanagerbij IPG Mediabrands.

www.mediabrands.com
michiel.veugelers@mbww.com

Lees ook:

07-12-2020 | [Column] Michiel Veugelers: Oud is Nieuw, Nieuw is Oud
14-09-2020 | [Column] Michiel Veugelers: Don’t try to understand it. Feel it.
11-09-2019 | [Column] Michiel Veugelers: Geen stoppen meer aan
19-01-2019 | [Column] Michiel Veugelers: Een filmjaar in cijfers
21-12-2018 | [Column] Michiel Veugelers: Terugkijken op filmjaar 2018 en vooruitkijken naar 2019

Volg het Nederlands MediaNetwerk op Twitter

Volg het Nederlands MediaNetwerk op Facebook

Word lid van de Nederlands MediaNetwerk Groep op LinkedIn

Vacatures in media- en marketingcommunicatie