[Column] Bob Goulooze: Feit en fictie
Er zijn feiten die iedereen kent. Zo is het een feit dat de jeugd bijna geen tv meer kijkt. Een ander feit is dat de ouderen wel graag tv kijken. Feitelijk vormen de 50-plussers de grootste bevolkingsgroep.
Mensen zijn feitelijk conformisten. De beste manier om het keuzegedrag van mensen te veranderen, is door te zeggen dat de meerderheid het gewenste gedrag al vertoont. Daarom verbaas ik mij erover dat de NPO de doelgroep 20-49-jarigen wil herwinnen. Bij de 40+-ers kan ik me nog wel iets voorstellen maar daaronder: Nee, verspilde moeite en geld. Benieuwd naar wat Shula Rijxman en Akwasi Ansah te zeggen hadden over hun beider ‘omroepen’, bezocht ik het Cross Media Congres.
Akwasi was er in de hoedanigheid van voorzitter van Omroep Zwart. Veel plannen kon hij niet laten zien. Wel een visueel cv. Daarbij vertelde hij dat hij ambitielijstjes maakte. Eén daarvan was het oprichten van een omroep. Dat is gelukt. Om de noodzaak van Omroep Zwart aan te tonen, hield hij de zaal voor: “Noem mij vijf presentatrices van Aziatische afkomst.” Mijn hersenen zetten zich aan het werk, maar toen mij de eerste te binnen schoot, Fidan, riep hij, “Noem er vier!”, een seconde later gevolgd door “drie, twee, een, black-out!” Black out was blijkbaar de raison d'être voor Zwart.
Jaren geleden had ik deze truc om de falende opponent aan te tonen al gezien bij Wouter Bos, die de toenmalige premier Balkenende de vraag voor hield: “Noem mij drie dingen die u voor de armen of werklozen hebt gedaan.” Balkenende kreeg enige seconden om na te denken, maar voordat hem iets te binnen schoot, zei Bos: “Noem me twee dingen.” Enzovoort. Bos’ campagneteam zal het vast ook ergens gepikt hebben. Een effectief, maar lullig retorisch kunstje, dat de argeloze kijker het idee geeft dat de bevraagde er een zooitje van heeft gemaakt. Graag had ik gehoord hoe omroep Zwart de oudere witte, om dat jargon maar eens te gebruiken, van het belang van haar boodschap had willen overtuigen.
Debilisering
Ook Shula Rijxman, voorzitster van de NPO bediende zich van de retorische vraag. Of iemand haar nog iets wilde vragen over Chocolade. De Volkskrant had er diezelfde ochtend nog een bijtend artikel over. De debilisering van de programma’s liet de NPO niet langer over aan de commerciële jongens. Zij nam zelf het heft in handen. Wilde de NPO daarmee de doelgroep 20-49 weer terugwinnen? U weet wel, de mensen die liever gamen of iets nuttigs doen na de kinderen naar bed te hebben gebracht. Het gevolg van deze verkeerde focus: interessante programma’s als consumentenrubrieken en historische rubrieken moeten terug in zendtijd. Ten faveure van de jeugdigen, die terecht niet naar die dagelijkse dosis quatsch willen kijken. Ik begrijp dat ook Jan Slagter, chief van de grootste singuliere omroep van Nederland, dat een slecht plan vindt. Ik zou zeggen: vergeet de jeugd; die wil zelf bepalen hoe en wat. De grootste demografische groep in ons land is de oudere. Maak daar televisie voor, want die groep kijkt graag. Maar wel naar kwalitatief goede programma’s. Die groep wil niet mee in de debilisering van de NPO. De kijkcijfers spreken boekdelen.
Onlangs keek ik op van mijn iPad en zag een programma met een tweetal smakeloze lieden: de zoon van Hanneke Groenteman en iemand uit een polder. Ze lachten arrogant om hun eigen vermeende grappen en maakten en passant de eerder genoemde Slagter in een running gag belachelijk. Als je televisie moet maken door derderangs gasten te laten meelachen om humorloze prietpraat, dan is het zelfs wenselijk dat ook de oude witte M/Vlhbtix#@& afhaakt.
Rijxman meldde nog wel een nieuwtje. Zij wilde in in een klimaatjournaal aandacht voor het klimaat. En dan niet zozeer de slechte dingen maar ook een schets van de positieve ontwikkelingen. Ik denk dat zij daarmee een bijdrage aan de klimaat urgentie kan leveren. Want het is toch onbegrijpelijk dat de belangrijkste bijdrage die particulieren aan klimaatverbetering kunnen leveren – eet twee dagen geen vlees – niet gecommuniceerd mag worden van overheidswege.
Dobberen
O, wat zeg ik nou? Natuurlijk is dat begrijpelijk met dit kabinet. Daardoor is Nederland een schip dat wel drijft, maar nergens heen gaat. Kapitein Rutte heeft geen idee van welke kant we op moeten. Dat maakt ook niet uit want het CDA vervult met passie haar ankerfunctie. En zo dobberen we rond. Maar vooruitkomen, nee!
--
Bob Goulooze is een onafhankelijk communicatieconsultant voor creatieve oplossingen en werkt vanuit zijn bedrijf Qontent Fox
www.qontentfox.com
Lees ook:
17-08-2021 | [Column] Bob Goulooze: Metafoor
15-07-2021 | [Column] Bob Goulooze: Een ander woord voor!
16-06-2021 | [Column Bob Goulooze: Ouderwetse Meningen
20-05-2021 | [Column] Bob Goulooze: Bitcoin
13-04-2021 | [Column] Bob Goulooze: Het imago van de autoverkoper
Volg het Nederlands MediaNetwerk op Twitter
Volg het Nederlands MediaNetwerk op Facebook
Word lid van de Nederlands MediaNetwerk Groep op LinkedIn
Vacatures in media- en marketingcommunicatie