[Column] Bob Goulooze: Got a minute voor mij?

Een goed woordje van iemand. Dat het verhaal dat jij wilt vertellen schraagt; steun van iemand die jouw verhaal onderschrijft. Daarmee kan een endorsement positief of negatief uitpakken. Voor de negatieve verwijs ik gemakshalve naar Harvey Weinstein. Donald Trump is het vleesgeworden negatieve endorsement. Op LinkedIn kun je ook endorsen. Sterker nog, LinkedIn vraagt je om je connecties te endorsen. Veel LI-ers doen dat bij hun vrienden en click, click, daar verschijnen de mooiste endorsements op de pagina van de endorsee. Maar omdat veel mensen gewoon maar wat aanvinken, is de betrouwbaarheid van zo’n endorsement laag. Net zoals op de #metoo-hashtag. Mijn bezwaar tegen dit soort publieke schandpalen is dat ze te zeer drijven op emotie en niet op feiten. En de vraag is: wil je dat?  

Aanzien

Het mooiste is als je een endorsement krijgt van iemand die beter, groter, zwaarder, belangrijker of invloedrijker is dan jijzelf. Van een non-peer met aanzien. Dat collega’s je endorsen is aardig om het LinkedInprofiel wat op te leuken, maar beter is het als personen van naam en faam je endorsen. Dat kunnen oudere vakgenoten zijn of andere personen die een specifieke vaardigheid kunnen onderschrijven. Of iemand uit Den Haag.

Overheids referenties

Ik moest aan Den Haag denken toen ik voor een interimopdracht - voor de overheid - referenties moest overleggen. Referenties zijn in het algemeen mooi-weer-verhalen. Immers een goede referentie is een vooraf doorgesproken verhaal. Met wat voor de job irrelevante minpuntjes in een zee van genuanceerde Hallelujah. Want niemand is perfect. Daarom hecht ik meer waarde aan een lijstje met eerder behaalde resultaten. Dat werkt het best. Het is ook de beste voorspeller van hoe iemand het zal gaan doen. Feiten, geen meningen. De overheid vraagt echter nog steeds om referenties. Uit balorigheid heb ik drie ministers uit vorige kabinetten opgegeven als referentie. Het viel niemand op. Zo krijgt de overheid de mensen die het niet nodig heeft: ambtenaren met referenties.

Autosleutels

Gevraagde recommendaties? Daar geloof ik niet in. Dat is handjeklap, waarbij de persoon in kwestie wordt afgeschilderd als de ideale werknemer. Mensen vragen mij ook weleens om een referentie. Die geef ik, maar ik roem nooit vermeende kwaliteiten. Ik geef meer blijk van mijn vertrouwen in zo’n persoon. Dus als je leest dat ik iemand zo mijn autosleutels zou meegeven, weet je dat ik die persoon vertrouw. Mooier is eigenlijk niet denkbaar!

Spontaan?

De mooiste aanbevelingen gebeuren spontaan. Afgelopen dinsdagochtend verraste de Telegraaf mij met een videootje waarin Mick Jagger, het gezicht van The Rolling Stones, Heb jij even voor mij? zong. Frans Bauer, de schrijver en vertolker van dit Nederlandse volkse lied, liet weten dat hij aangenaam verrast was en al het oude Stonesmateriaal zou aanschaffen. Als we het hebben over een non peer endorsement, dan is dit wel exemplarisch. In deze werkt het endorsement twee kanten op. Jagger zingt in het NOS Journaal Heb jij even voor mij? Hij doet dat natuurlijk niet om Frans Bauer een hart onder de riem te steken. Media-exposure is goed voor de verkoop. En dat deed hij perfect door fonetisch de bekendste hit van een artiest uit een ander land te zingen. Het zou mij niets verbazen als hij dit ook in andere landen doet, maar dat laat onverlet dat ie toch maar Heb je even voor mij? zingt. Kunst stijgt in waarde als er een verhaal bij hoort. Voor de immer sympathieke Bauer is dit het verhaal dat bij zijn hit hoort. Jagger is een mediamanipulator pur sang. Ook vorig jaar was hij twee keer in het NOS Journaal te zien. Een keer om het nieuwe Stonesalbum te annonceren, de tweede maal toen het album, ruim op tijd voor de kerstinkopen, in de winkels lag.

Zowel Jagger c.s. als Bauer gaan hiervan profiteren. De een omdat ie een top non-peer endorsement heeft gekregen en de ander omdat hij het perfecte compliment heeft gegeven. Bauer zal tot ver na zijn dood bekend zijn, als de eerste en vermoedelijk enige Nederlandse artiest, wiens werk door Jagger is uitgevoerd. Dit ene feitje maakt Bauer onsterfelijk. Het kost niets, maar levert beiden heel veel op. Ik kijk uit naar een duet.

---

Bob Goulooze is een onafhankelijk communicatieconsultant voor creatieve oplossingen. 

@Goulooze

Lees ook:

21-09-2017 | [Column] Bob Goulooze: Trollen en dwarsliggers
21-08-2017 | [Column] Bob Goulooze: Overheids oxymoron
20-07-2017 | [Column] Bob Goulooze: Weg met John de Mol
21-06-2017 | [Column] Bob Goulooze: Zeven vette en zeven magere jaren
19-05-2017 | [Column] Bob Goulooze: Het F-woord
25-04-2017 | [Column] Bob Goulooze: Geils best  
20-03-2017 | [Column] Bob Goulooze: Lachende Leugens
21-02-2017 | [Column] Bob Goulooze: De brief van de premier
19-01-2017 | [Column] Bob Goulooze: Moderne seks is niet ultiem intiem
20-12-2016 | [Column] Bob Goulooze: Politieke correctheid zorgt voor impasse en stagnatie

Volg het Nederlands MediaNetwerk op Twitter

Volg het Nederlands MediaNetwerk op Facebook

Word lid van de Nederlands MediaNetwerk Groep op LinkedIn

Vacatures in media- en marketingcommunicatie