[Column] Bob Goulooze: Metafoor
In de communicatie is de metafoor een prima instrument om lastige zaken uit te leggen. Naast metaforen zijn ook quotes van beroemdheden bruikbaar om een gemoedstoestand of een solidariteitsgevoel uit te drukken. Het citeren van literaire, filosofische of wetenschappelijke beroemdheden biedt, met uitzondering van Johan Cruijffs quotes, ook een air van eruditie. Toch moet je daarmee oppassen want wat voor jou gewoon is, is dat voor een ander juist niet. Dat althans, beweert de Code Diversiteit en Inclusie, die ik deze week onder ogen kreeg.
De afgelopen weken draaide alles in de media om de Olympische Spelen. Bij de atletiek schoot de metafoor van Scurlogue Champ me te binnen.
Scurlogue Champ
In 1985 verbleef ik voor mijn studie in een desolaat Schots dorpje! Ik woonde permanent in een ‘bed and breakfast’, dat voor mij speciaal ook ‘tea’ caterde. Tea is avondeten, geen thee. Er waren ook andere gasten, veelal Amerikaanse en Australische toeristen op zoek naar hun ‘Schotse roots’. En zakenlieden, die om wat voor reden dan ook verbannen waren naar dit Godvergeten oord. In plaats van te logeren in de Kilmarnock Arms, waar Bram Stoker in 1897 zijn bekende boek ‘Dracula’ had geschreven, namen zij hun toevlucht tot de B&B waar ik verbleef. Hoewel ik een grote luxe kamer had, ging ik na de ‘tea’ vaak naar de ‘pool room’ waar ik een potje poolbiljart speelde met andere gasten. Daarna eindigde ik de avond meestal in de tv-kamer. In deze kamer verzamelden zich op een avond de meeste gasten en de uitbater van de B&B. Ik kon alleen nog maar op de grond zitten en vroeg de uitbater, wiens golfclubs ik regelmatig leende, waarom er zoveel mensen vanavond waren. ‘Scurlogue Champ’, mompelde hij.
U weet wellicht dat de Britten, een voorliefde hebben voor in onze ogen bizarre spelletjes, wedstrijdjes en verkleedpartijtjes( travestie). Bowls, schapendrijven, snooker, darts en dergelijke ‘sporten’ zendt men op prime-time uit. Met voor- en nabeschouwing. De landlord zag de vragende blik in mijn ogen en zei: ‘Greyhound racing.’ Ik zei ‘oh’, want ik vond het schapendrijf programma ‘One man and his dog’ al tamelijk onbenullig. Hij zag dat ik niet onder de indruk was. De overige televisiekijkers keken me meewarig aan en dachten ‘van welke planeet komt die ‘bloke’?
Opwinding
Greyhoundracing is eigenlijk heel simpel. Een stuk of wat honden staan in hun starthokken, die tegelijkertijd opengaan. Een haas trekt de aandacht en daar rennen ze achter aan. De mannen in de tv-kamer waren enorm opgewonden want Scurlogue Champ zou gaan lopen. De landlord wist te melden dat dit de beste hond ooit was. Hij was vooral bekend als langeafstandsloper. En hoewel Scurlogue Champ geen super starter was, haalde hij altijd het hele veld in met een ongelooflijk opgebouwde topsnelheid. Geen hond rende zo snel als Scurlogue Champ, die dan ook menig baanrecord verpulverde. De spanning in de tv-kamer was te snijden toen de race begon en Scurlogue Champ zich als gewoonlijk achteraan bevond. De landlord verklaarde dat zelfs twintig lengtes achterstand voor het dier overbrugbaar waren. Na de eerste ronde lag Scurlogue Champ op de voorlaatste plaats. Opeens riep de landlord: ‘There he comes, there he comes’ en ja inderdaad daar kwam ie. Alsof er een motortje in het beest zat. Hij rende met gemak het hele veld voorbij en finishte ver voor de rest. De hele kamer juichte en joelde en volwassen mannen sloegen elkaar op de schouders; om een hond. Velen speculeerden over de tactiek van het beest, om alle andere honden voor te laten gaan en vanuit die achterstandspositie een ongelofelijke inhaalrace in te zetten. Voor wie de legende zelf nog eens wil bekijken:
De frappante vergelijking met Sifan Hassan drong zich op. Maar, omdat ik deze week de Code Diversiteit en Inclusie onder ogen kreeg, zeg ik er maar niets over. Een verkeerd beeld bij de lezer ontstaat al gauw.
Quote
In Leiden is het El Cidweek. De nieuwe lichting studenten leert de stad kennen. En de diverse studentenverenigingen. Zo bestaat er een vereniging genaamd SSR, de afkorting van Societas Studiosorum Reformatorum. Mijn medestudenten organiseerden destijds een gezellige cabareteske avond en huurden SSR af. Die avond werd afgesloten met een variatie op de beroemde uitspraak van John F. Kennedy bij zijn bezoek aan Berlijn. Die riep in slecht Duits: ‘Ich bin ein Berliner’. Indachtig de rivaliteit tussen de verschillende studentenverenigingen sloten zij, als solidair gebaar naar de verhurende vereniging, de avond af met de zin: ‘Ich bin ein SSR.’ De gereformeerden konden niet tegen een grapje, waarna wij moesten rennen om aan lynching te ontkomen.
Kijk dus uit met metaforen en quotes. Die kunnen wel eens verkeerd vallen. Dat zullen de opstellers van de Code Diversiteit en Inclusie kunnen beamen.
Voor de liefhebbers van extreme politieke correctheid: hier de waarden voor een taal van Code Diversiteit & Inclusie
--
Bob Goulooze is een onafhankelijk communicatieconsultant voor creatieve oplossingen en werkt vanuit zijn bedrijf Qontent Fox
www.qontentfox.com
Lees ook:
15-07-2021 | [Column] Bob Goulooze: Een ander woord voor!
16-06-2021 | [Column Bob Goulooze: Ouderwetse Meningen
20-05-2021 | [Column] Bob Goulooze: Bitcoin
13-04-2021 | [Column] Bob Goulooze: Het imago van de autoverkoper
31-12-2020 | [Column] Bob Goulooze: Voorspellen
30-11-2020 | [Column] Bob Goulooze: Fotokracht
Volg het Nederlands MediaNetwerk op Twitter
Volg het Nederlands MediaNetwerk op Facebook
Word lid van de Nederlands MediaNetwerk Groep op LinkedIn
Vacatures in media- en marketingcommunicatie