[Column] Erwin Fisser: De omgekeerde vlag
In de gezellige volkse wijk waar ik doorheen fietste, hing een vlag aan een pui. In eerste instantie dacht ik nog dat er wat te vieren was, maar het betrof een protestvlag. Onze nationale driekleur, maar dan ondersteboven.
Waar zouden deze mensen precies tegen zijn, vroeg ik me af. Want met een omgekeerde vlag ben je nergens voor, je bent tégen dingen. Het leek me niet erg aannemelijk dat deze mensen solidair zijn met de boeren, al weet je dat tegenwoordig maar nooit.
Nog geen vijf minuten later fietste ik door een straat waar de bewoners duidelijk wat beter in de slappe was zaten. Wel grond genoeg voor een zwembad en tuinhuis, maar niet voor vee of gewas. Geen boeren dus. Aan de vlaggenmast hing ook een omgekeerde Nederlandse vlag impotent naar beneden. Ook deze mensen waren tegen dingen. Maar waartegen?
De levens van deze beide vlaggenwapperaars verschillen compleet. Maar ze gebruiken hetzelfde symbool om de wereld te laten zien dat ze het er niet mee eens zijn.
Kinderen gaan in hun ontwikkeling op een gegeven moment door nee-fase (“Ik ben twee en ik zeg nee). Dat is heel gezond. Kinderen ontdekken hun autonomie en leren dat zij, hoe klein ze ook zijn, een zekere mate van controle hebben over hun leven. Het is veel moeilijker om aan te geven wat je wél wil, dan wat je niet wil. Als je ouder wordt ga je meer begrijpen van de wereld om je heen en leer je beter te formuleren wat je wél wil. Al blijft het moeilijk. Vraag mij bijvoorbeeld wat voor cadeau ik zou willen voor mijn verjaardag, dan zou ik dat niet kunnen zeggen. Ik kan je wel meteen vertellen dat ik geen opblaasbare flamingo wil.
Maar het is geen goede strategie om je te richten op wat je niet wil. Als je over een evenwichtsbalk loopt, moet je niet naar de grond kijken, maar naar het einde van de balk. Doordat ik opschreef dat ik geen opblaasbare flamingo wil voor mijn verjaardag, is de kans dat ik juist dat ga krijgen als cadeau enorm toegenomen.
Zeggen wat je wél wil is veel moeilijker. Voor peuters is het zelfs niet haalbaar, maar voor iedereen kost het veel meer moeite en energie. Een omgekeerde vlag is een lui symbool. Of een teken van onkunde. Je bent tegen van alles, maar daar schieten we als samenleving niks mee op. We hebben nu vooral mensen nodig die vóór dingen zijn. Die dingen aanpakken, oplossen en verbeteren. De omgekeerde vlag is een brevet. Een brevet van onvermogen.
--
Erwin Fisser is zelfstandig verhalenmaker en campagneleider.
Lees ook:
30-06-2022 | [Column] Erwin Fisser: Oh god, de boeren zijn terug
27-05-2022 | [Column] Erwin Fisser: Een betere wereld begint helemaal niet bij mij
09-05-2022 | [Column] Erwin Fisser: Aso baasje? Aso hondje
16-02-2022 | [Column] Erwin Fisser: Aan bestuurders van grote voertuigen die hun zin niet krijgen
07-02-2022 | [Column] Erwin Fisser: The Voice? Klein bier
Volg het Nederlands MediaNetwerk op Twitter
Volg het Nederlands MediaNetwerk op Facebook
Word lid van de Nederlands MediaNetwerk Groep op LinkedIn
Vacatures in media- en marketingcommunicatie