Steve Jobs en Mark Zuckerberg hadden een prima relatie. Ze kwamen bij elkaar over de vloer en gingen regelmatig een wandelingetje maken. Helaas is de relatie tussen Apple en Facebook inmiddels flink bekoeld. Tim Cook, de huidige Apple-baas, heeft duidelijk een heel andere kijk op de toekomst van het internet (en een heel ander businessmodel). Cook heeft al diverse keren laten weten dat hij de aanpak van Facebook fout en zelfs immoreel vindt.

 

Cook & Zuck zijn allang geen vrienden meer. Met de nieuwe versie van de iPhone software deze week legt Apple definitief een bom onder een deel van het businessmodel van bedrijven die leven van advertising data, zoals Facebook. De update maakt het apps onmogelijk nog langer data te verzamelen op de iPhone zonder expliciete toestemming van de eigenaar.

 

De ooit zo goede vrienden staan tegenover elkaar. Wat is er gebeurd waardoor de relatie zo verzuurde? Waarom zei Zuckerberg in een interview op de zwaar gehypete audio-app Clubhouse dat Apple’s aanpassing uiteindelijk misschien juist goed zal zijn voor Facebook? Lees het in dit NYT-artikel. Link

 

 

 

Gaat journalistiek fundamenteel veranderen dankzij de “solopreneur”? Natuurlijk heeft Substack, het platform waar iedereen zijn eigen (betaalde) nieuwsbrief kan beginnen, er een belang bij om dit verhaal te vertellen, maar er worden wel een aantal goede punten gemaakt. Is de tijd van gebundelde content (tv, kranten) aan het verdwijnen?

 

Ik volg bepaalde journalisten ook op andere platforms, zoals Wouter van Noort van NRC of Laurens Verhagen en Sheila Sitalsing van De Volkskrant. Zouden ze een persoonlijke nieuwsbrief beginnen, dan zou ik ze zeker volgen. Dat is het principe van audience portability. Er wordt dan gezegd dat ze dat publiek alleen op hebben kunnen bouwen dankzij de traditionele media waar ze voor werken maar… is dat wel waar?

 

Er zijn genoeg influencers die hun publiek zelf weten te vinden. Van Vlogger Ismail Ilgun (100K volgers op Insta, 107K volgers op Youtube, ) kun je nog zeggen dat hij mede dankzij AD en de VPRO aan zijn publiek kwam, maar de onlangs besproken Madeleijn van den Nieuwenhuizen verzamelde in twee jaar 82K volgers op Insta met haar inhoudelijke, journalistieke perspectief. Geen uitgever nodig gehad.

 

Als ik naar mijn kinderen kijk (17, 20) zie ik ze geen krant, geen tv, geen gebundelde content gebruiken. De vraag is wat dit betekent voor uitgevers van nieuwsmedia. Is er nog plek voor hen op de lange termijn? Wil je als journalist voor hen blijven werken, in een wereld door consolidatie steeds minder werkgevers zijn, en prijzen voor freelance werk laag zijn? En als consument; waarom zou je niet kiezen voor Netflix en Youtube plus de diepgang van een aantal solopreneurs die écht de moeite waard zijn? Link

 

 

 

Redelijk briljant gespeeld van Spotify: Apple kondigde vorige week aan dat podcastmakers voortaan betaalde podcasts kunnen aanbieden via Apple, dat zoals gewoonlijk 30 procent van de opbrengst inhoudt. Na het eerste jaar zou de afdracht overigens dalen tot 15 procent, maar toch.

 

Spotify kondigde aan (via haar platform Anchor) de eerste twee jaar de makers 100 procent van de opbrengst te geven. Vanaf 2023 zou Spotify dan 5 procent gaan innen. Daarmee zet Spotify Apple nogmaals weg als partij die misbruik maakt van haar Appstore positie om hoge afdrachten te realiseren.

 

Het slimme is dat het Spotify niet eens veel kost; het stelt het principe van de 30 procent “Apple Tax” ter discussie via betaalde podcasts, een business die voor Spotify nog niet eens bestaat, terwijl de 30 procent App Store-afdracht van Apple in 2020 een business van meer dan 22 miljard dollar opbrengst was. Auw.

 

En dat terwijl Apple toch al geen punten scoorde bij Europees Commissaris van Concurrentie Margrethe Vestager… Link

 

 

 

Slecht nieuws voor tv: het gaat supergoed met de concurrentie. Eerder was het een beetje verborgen in de totale opbrengsten van Google, maar sinds februari 2020 wordt apart gerapporteerd wat de omzet van YouTube is. Wat blijkt? Het coronajaar 2020 was natuurlijk extreem goed voor de kijkminuten op YouTube, en de opbrengsten blijken indrukwekkend.

 

Als de huidige groei aanhoudt zou YouTube in 2021 rond de dertig miljard (!) dollar omzet mogen noteren, gelijk aan de verwachtingen voor Netflix (maar met iets lagere productiekosten ;) Daarbij is YouTube ook nog eens als een van de weinige tv-concurrenten in staat om grootschalige live events te brengen en op basis van data daarbij elke kijker een gepersonaliseerde set commercials te tonen… Link

 

 

 

Als je de grenzen tussen twee gepolariseerde dingen laat vervagen, worden de twee uitersten soepel met elkaar verbonden. Door grenzen te laten wegvallen vind je complexiteit, diversiteit en een heel bevredigend gevoel.

 

Daihei Shibata is een prijswinnende regisseur en kunstenaar uit Tokyo. Hij werkt zowel in motion design als live actie regie. Hij heeft muziekvideo’s geregisseerd voor een aantal van Japans bekendste bands en is ook een veelgevraagd commercial regisseur. Ik vind deze ‘Gradations’ video erg fijn om naar te kijken:

 

 

Lees ook: