Het is misschien wat persoonlijke vraag maar heb jij toevallig veel last van paniek aanvallen, angst aanvallen, serieuze depressies of suïcidale gedachten? Als dat zo is, dan ben je waarschijnlijk eigenlijk diep van binnen een rockster, verborgen in het lichaam van iemand met een normaal leven. Het blijkt namelijk dat mensen die in de muziekindustrie werken meer dan twee keer zo vaak zelfmoord proberen te plegen, dat 68 procent van de muzikanten met serieuze depressies te kampen gehad heeft en dat maar liefst 71 procent van de muzikanten in het verleden angstaanvallen gehad heeft. Daarmee valt rockster ineens in de categorie gevaarlijke beroepen wat mij betreft.
Ik weet dit vanwege een vrij briljante actie van de stichting Over the Bridge, die aandacht vraagt voor mentale gezondheid in de muziek gemeenschap. Nou klinkt dat niet direct heel spannend, maar wat ze gedaan hebben om aandacht te vragen voor deze materie vind ik wel vrij briljant. Ze hebben namelijk AI gebruikt om een aantal nieuwe nummers te laten schrijven van artiesten die lid zijn van de Twenty Seven Club. Heb je daar wel eens van gehoord? The Twenty Seven Club is een verzameling muzikanten die op 27-jarige leeftijd overleden. Denk daarbij aan artiesten als Jimi Hendrix, Kurt Cobain, Amy Winehouse en Jim Morrison.
Wat de artificial intelligence gedaan heeft is eerst van elke artiest een heleboel kleine stukjes muziek geabsorbeerd zoals bepaalde ritmes, geluidjes, hooks, melodieën en songteksten. Vervolgens heeft het daarvan geleerd en een nieuwe serie hooks, ritmes, melodieën en songteksten gegenereerd die passen bij een bepaalde artiest. Daarna heeft een menselijke audio engineer deze elementen gecombineerd tot vier nieuwe nummers in de stijl van respectievelijk Jimi Hendrix, Kurt Cobain, Amy Winehouse en The Doors. Daarna hebben zangers en een zangeres uit coverbands van deze acts de door de AI bedachte songteksten ingezongen en ik moet zeggen dat het resultaat behoorlijk dicht in de buurt komt van een album track die je gemist zou kunnen hebben van deze artiesten.
Ik had er op Twitter nog even een korte discussie over. Mijn conclusie is dat deze productie echt wel geloofwaardig is voor mensen die niet speciaal van die acts houden. En dat is op zich al best knap. Bij een echte liefhebber kun je de intro van zo'n track nog wel draaien en ermee wegkomen, maar zodra de zang begint vallen deze liedjes definitief door de mand.
@Jer00n @mennopot Het heeft natuurlijk met de kwaliteit van het liedje te maken, wat Menno al zei. Maar ook met de imitatie-zangers. Daar zit ook geen ziel in, hoe ongrijpbaar dat ook is. Bij AI-Doors idem. Orgeltje is prima, zang niet.
Mijn conclusie is toch dat het toch eigenlijk echt al wel heel erg knap gedaan is. Het echte probleem blijft de imitatiezangers, daar zit inderdaad geen ziel in, hoe ongrijpbaar dat ook is.
Ik weet eigenlijk niet waar ik meer van geschrokken ben, van de droevige statistieken over het gevoelsleven van muzikanten, of van hoe dicht Artificial Intelligence nu al in de buurt komt van het creatieve werk van een aantal van de beste artiesten uit het recente verleden.
Wat denk jij, hoelang duurt het nog voordat we naar volledig artificiële muziek luisteren? En is het dan eigenlijk erg, dat er geen mens aan te pas gekomen is? Luister verder naar het gesprek op de Jeroenen
Lees jij nog wel eens een magazine? En dan bedoel ik zoiets als bijvoorbeeld Quest, Time, Hollands Glorie, Denksport, Autoreview, Quote, National Geographic, Cosmopolitan of CT iT magazine ofzo? Buitenlandse kranten dan, zoals bijvoorbeeld The Guardian, The Independent of The Observer?
Bij mij heeft de magazines lezen nooit zo heel erg in het systeem gezeten. Ik ben lang geleden nog eens een paar jaar lid geweest van Voetbal International, en daarvoor een weliswaar heel trouw lezertje van de Donald Duck, maar ik ben geen magazineman.
Toch kijk ik wel met verbazing en ook interesse naar Readly.com Ken jij dat? Daarbij kun jij je voor 10 euro per maand abonneren op al deze titels en ook nog 5000 andere, die je dan allemaal online kunt lezen en doorzoeken. Dit is dus echt de Spotify van de magazine- en krantenwereld aan het worden. Maar, stel dat de inkomsten evenredig verdeeld worden over de 5000 magazines (denk het niet) en stel dat Readly zelf álles uitbetaalt (denk het niet), dan krijgt elk magazine nog geen 3 cent per jaar voor elke abonnee via Readly.
Het schaalt op zich wel, het is een bedrijf dat in veel landen actief is, wat het natuurlijk interessanter maakt, maar enfin, het tikt niet aan. En toch… hoeveel Nederlandse titels denk je dat er in staan? 182! Okee, dan zitten er ook 25 sudokumagazines bij, maar ik had geen idee dat we überhaupt zoveel uitgaven hebben in Nederland…
Wat ik me nou afvraag is hoe dit nou werkt uiteindelijk. Want artiesten die op Spotify staan verdienen daar bijna niks mee, maar verdienen dan in elk geval nog aan merchandise, of straks weer aan liveoptredens. Maar waar gaan al deze redacties van leven als dit de nieuwe manier van distribueren is voor magazines? Als je aan zoiets mee doet als magazine teken je dan niet je eigen doodvonnis? En als lezer. Wil je dit? Of wil je magazines eigenlijk niet toch liever fysiek lezen? Zoveel vragen… Luister verder naar het gesprek op de Jeroenen
In het onvolprezen online magazine www.netkwesties.nl las ik een artikel over de Autoriteit Persoonsgegevens, geschreven door éminence grise van de Nederlandse technologiejournalistiek, Peter Olsthoorn. Wat blijkt? De AP, die geleid wordt door de niet bepaald onbesproken Aleid Wolfsen, zal het voorlopig moeten doen met een beperkt budget, want ze krijgt niet de gevraagde, nogal stevige budgetverhoging.
Het grappige vind ik dat de minister die erover gaat, Sander Dekker, de Tweede Kamer heeft laten weten dat er onvoldoende data zijn om te bepalen hoeveel geld er de komende jaren nodig is om de werkzaamheden van deAP te kunnen uitvoeren. Ze hadden een slimme truc bedacht door de noodklok te luiden over de enorme stijging van het aantal gemelde datalekken, maar eigenlijk blijft onduidelijk of een extra datalek ook echt veel extra werk betekent voor deze autoriteit. Het was nog wel zo slim geformuleerd: door tekort aan personeel en budget bij de autoriteit krijgen data lekken te weinig opvolging.
Dat klinkt heel erg, maar als je ziet dat er nauwelijks onderzoek volgt of een boete opgelegd wordt, vraag je je ook af hoe erg het is als er níet zoveel opvolging is. Wolfsen had trouwens ook bepaald geen kleine broek aangetrokken. Hij wilde het budget van 22 miljoen euro verhogen naar 66 miljoen euro. Dat zijn wel nogal stappen. En als je dan ziet wat de werkelijke wapenfeiten zijn van deze autoriteit kom ik uit het blote hoofd ook niet heel veel verder dan de voorbeelden uit het artikel; het bankroet van Voetbal TV en wat tromgeroffel over Booking.com, dat bovendien eigenlijk helemaal niet over dat bedrijf zelf ging, maar over een stel criminelen die het nabouwden.
De eerste spectaculaire AVG-zaak moet in Nederland nog gevoerd worden. Zoals de autoriteit van onze Noorse vrienden heel stoer het Amerikaanse Grindr aanpakte, heb ik hier in Nederland nog geen case gezien. Bovendien kun je verwachten dat bedrijven die straks op het matje groepen worden, zich flink zullen wapenen met dure advocaten omdat imagoschade en de mogelijke boetes enorm zijn.
Als dan deze autoriteit. die naar eigen zeggen twee derde budget tekortkomt, tegen deze duurbetaalde advocaten in de slag moet, maak ik me ernstig zorgen over de uitvoerbaarheid van de handhaving van onze privacywetgeving. Of ben ik nu te pessimistisch? Luister verder naar het gesprek op de Jeroenen.
Vind je de onderwerpen leuk en wil je je abonneren op de podcast? Dan zijn hier de links voor respectievelijk Spotify, Apple Podcasts en Google Podcasts.
Volg het Nederlands MediaNetwerk op Twitter
Volg het Nederlands MediaNetwerk op Facebook
Word lid van de Nederlands MediaNetwerk Groep op LinkedIn
Vacatures in media- en marketingcommunicatie